Η γενική επίθεση που εξαπέλυσαν τα τμήματά μας στις 30 Δεκεμβρίου στη γραμμή Πελεκάνια - Κεφαλοβουλγάρα - Μεσοβούνι για να σπάσουν την αντίσταση των συμμοριτών στη χιονισμένη Βίγλα ήταν πράγματι θυελλώδης.
Έπρεπε οπωσδήποτε να ανοιχθεί να ανοιχτεί ο δρόμος προς Μπουραζάνη και να ανακουφιστή η πολιορκημένη Κόνιτσα.
Οι φαντάροι δεν περίμεναν να τους εξηγήσουν οι Αξιωματικοί τους τι σημασία είχε η ανατροπή των συμμοριτών από τα υψώματα που δεσπόζουν της κοιλάδας του Βοϊδομάτη και του Αώου.
Όταν για μια στιγμή ξεκαθάρισε για λίγο ο ορίζοντας, αντίκρυζαν την Κόνιτσα, και στην καρδιά τους φούντωνε ο πόθος να φτάσουν μία ώρα γρηγορότερα εκεί για να βοηθήσουν τ΄αδέλφια τους που πολεμούσαν σκληρά, παλληκαρίσια.
Πολλά τμήματα που έφτασαν για ενίσχυση της VIIIης Μεραρχίας ήταν κατάκοπα, χωρίς όμως αυτό να επηρεάσει καθόλου τον ακράτητο ενθουσιασμό τους. Όλα αυτά τα τμήματα που τρέξανε να βοηθήσουν πήραν τη διαταγή μετακινήσεως ανήμερα τα Χριστούγεννα.
Το 523 Τάγμα Πεζικού της 41ης Ταξιαρχίας βρισκόταν κάπου στην περιοχή Καλαμπάκας και γιόρταζε τα Χριστούγεννα όταν έφτασε η είδηση για την Κόνιτσα και ταυτοχρόνως η διαταγή να φύγει αμέσως για τα Γιάννενα. Το γλέντι κόπηκε στη μέση. Με προσωπική επίβλεψη του Αντισυνταγματάρχη Καμάρα που εκτελούσε χρέη Διοικητού της 41ης Ταξιαρχίας το 523 Τάγμα Πεζικού ετοιμάζεται και ξεκινά.
Στην Κατάρα το χιόνι έχει ξεπεράσει το μέτρο. Με ενθουσιασμό στρατιώτες και χωρικοί ρίχνονται με φτυάρια και σκαπάνες στη δουλειά. Όλη την επομένη ημέρα, δηλαδή στις 26 Δεκεμβρίου, εργάζονται με κέφι. Το πρωί της 27ης ο δρόμος ανοίγεται επι τέλους και το Τάγμα φτάνει στο Μέτσοβο και διανυκτερεύει.
Τα χαράματα της επομένης φτάνει στα Γιάννενα. Δεν σταματά καθόλου. Προχωρά στην περιοχή Καλπακίου και εντάσσεται στην 76η Ταξιαρχία.
Από το Καλπάκι προχωρεί προς τα Άνω Ραβένια. Μεταγωγικά δεν υπάρχουν πολλά. Το κρύο είναι τσουχτερό. Μαζί με τον οπλισμό τους οι φαντάροι μεταφέρουν και κάσες πυρομαχικών. Όταν το μεσημέρι της 29ης φτάνουν κατάκοποι στα Άνω Ραβένια την ίδια ώρα ρίχνονται στη μάχη.
Καταλαμβάνουν τα υψώματα του Μαυροβουνίου - Δολιανών τραγουδώντας με πείσμα, με ενθουσιασμό, όπως άλλως τε και όλα ανεξαιρέτως τα στρατιωτικά τμήματα στην ίδια περιοχή. Όταν ξημέρωσε η 30η Δεκεμβρίου αρχίζει η γενική επίθεση στη γραμμή Πελεκάνια - Κεφαλοβουλγάρα - Μεσοβούνι.
Το 523 Τάγμα Πεζικού, μπροστά ο Διοικητής του Ταγματάρχης Μιχ. Λαγαδάκος, πλησιάζει τον εχθρό στα 100 μέτρα. Με εφ΄όπλου λόγχη γίνεται μία ηρωϊκή εξόρμηση, ενώ ο σαλπιγκτής παίζει σε χαρούμενο τόνο το ''Προχωρείται''.
Απ΄άκρη σε ακρη της γραμμής όλα τα Τάγματα, όλων των Ταξιαρχιών έχουν μεθύσει από ενθουσιασμό. Ξαναζή το πνεύμα του Ελληνοϊταλικού πολέμου και ακούγεται πάλι το αξέχαστο εκείνο ''Αέρα-Αέρα''.
Οι συμμορίτες εγκαταλείπουν τη Βίγλα και παίρνουν το κατήφορο για Μπουραζάνη. Άλλο Τάγμα Πεζικού, το 528 (Σπηλιόπουλος) που κινούνταν βορειοδυτικώς της Βίγλας κατεβαίνει κι αυτό εμπρός στο Μπουραζάνη.
Τη νύχτα φτάνει στ΄αυτιά τους ένας δυνατός βαρύς κρότος. Είναι η γέφυρα που ανατίναξαν οι συμμορίτες. Οι στρατιώτες αυτού του Τάγματος έχουν τρεις ημέρες να κλείσουν μάτι. Μέρα - νύχτα στη βροχί και στο χιόνι. Στο δρόμο τους ανακαλύπτουν παντού πτώματα συμμοριτών ξυλιασμένα, πυρομαχικά, μουλάρια των χωρικών σκοτωμένα για να μην τα πάρει ο στρατός, λαβωμένους που ουρλιάζουν από τους πόνους.
Στα χωριά που απελυθερωθήκανε ο κόσμος πανηγυρίζει. Κορίτσια που είχαν κρυφτεί σε σπηλιές για να μην τα αρπάξουν οι συμμορίτες γυρίζουν τώρα στα σπίτια τους. Βλέπουν τον ελευθερωτή στρατό και κλαίνε από συγκίνηση.
Εν τω μεταξύ η Διλοχία Λυγεράκη και το 24ο Τάγμα Χωροφυλακής του βουλευτού Αλέκου Παπαδόπουλου είναι έτοιμα να τραβήξουν για την Κόνιτσα. Το γρηγορώτερα μάλιστα.
Η Στρατιά που μετέδωσε με εμπνευσμένες διαταγές όλον αυτό τον ηλεκτρισμό για γρήγορη δράση επιμένει:
- Γρήγορα στην Κόνιτσα.
Ο Λυγεράκης και ο Παπαδόπουλος ξεκινούν.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου